10. Markgildi

10.1. Markgildi falls

Áður en að við skilgreinum markgildi en: limit
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
falls en: function
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
formlega skulum við taka dæmi til að útskýra hver hugmyndin er. Skilgreinum fall:

g:R{0}R,g(x)=sin(x)x.

Tökum eftir að við látum fallið g ekki vera skilgreint í punktinum x=0 til að komast hjá því að deila með núlli.

Það getur hins vegar verið áhugavert að skoða hvernig fallið hagar sér nálægt punktinum x=0. Teiknum mynd af fallinu g:

../_images/sin.svg

Við notum vasareikni til að reikna nokkur gildi á g og merkjum inn í hnitakerfið en: coordinate system, system of coordinates
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
punktana (x,g(x)). Athugum að fallið er jafnstætt en: even
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
svo g(x)=g(x) fyrir öll x.

g(1)=g(1)0,841470984g(0,5)=g(0,5)0,958851077g(0,25)=g(0,25)0,989615837g(0,1)=g(0,1)0,998334166g(0,001)=g(0,001)0,9999833

Takið sérstaklega eftir því að fallið virðist ekki fara upp eða niður í óendanleikann þegar við nálgumst gildið x=0. Öllu heldur þá virðist fallið stefna á gildið 1!

Við höfum séð að ef x0 er tala sem er mjög nálægt núlli þá verður fallgildið g(x0) mjög nálægt því að verða 1.

Munum að fallið g er ekki skilgreint í núlli, hins vegar höfum við sér orðalag fyrir svona tilvik. Við segjum að markgildi en: limit
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
fallsins g í núlli sé einn. Einnig má segja að g(x) stefni á einn þegar x stefnir á núll. Á táknmáli er skrifað

limx0g(x)=1.

Þetta er hægt að gera almennt.

Látum nú a vera stak í bilinu en: interval
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
I í R. Látum f:I{a}R vera eitthvað fall og bR vera tölu. Við segjum að markgildi fallsins f í punktinum x=ab ef fyrir allar tölur x0 sem eru nálægt tölunni a þá er talan f(x0) nálægt tölunni b. Þá skrifum við

limxaf(x)=b.

Setjum fram skilgreininguna á markgildi.

10.1.1. Skilgreining

Gerum ráð fyrir að IR sé bil í R og að aI sé punktur á bilinu sem er hvorugur endapunkta þess.

Gerum ráð fyrir að f:I{a}R sé fall og að bR sé tala.

Við segjum að markgildi fallsins f í punktinum ab og ritum

limxaf(x)=b

ef að eftirfarandi gildir:

Fyrir sérhvert ϵ>0 er til δ>0 þannig að ef

|xa|<δ,

þá er

0<|f(x)b|<ϵ.

Athugasemd

Í þessari skilgreiningu má ímynda sér að ϵ og δ séu rosalega litlar tölur.

Ójafnan |xa|<δ þýðir þá að x sé rosalega nálægt því að vera a og ójafnan 0<|f(x)b|<ϵ þýðir að f(x) er rosalega nálægt því að vera b.

Athugum að a og b geta verið hvaða tölur sem er, jafnvel ±.

Aðvörun

Við segjum að markgildi fallsins sé til ef fallið stefnir á rauntölu.

Ef fall stefnir á + eða segjum við að markgildið sé ekki til .


Skoðum ræða fallið f(x)=xx1 .

../_images/hv.svg

Hvert er markgildi f þegar x stefnir á 1?

Þegar við skoðum bláa grafið vinstra megin við vandræðapunktinn tekur fallið snögga dýfu niður í þegar það nálgast 1. Þetta köllum við að skoða vinstra markgildi og táknum með litlum mínus í hávísi. Í þessu tilviki myndum við skrifa:

limx1xx1=

Hins vegar, þegar við eltum rauða ferilinn hægra megin við vandræðapunktinn stefnir fallið hratt upp í + þegar það nálgast 1. Þetta köllum við hægra markgildi og táknum með litlum plús í hávísi. Í þessu tilviki myndum við skrifa:

limx1+xx1=

Athugasemd

Þegar hægra markgildi og vinstra markigildi falls í punkti er ekki það sama þá er markgildið ekki til.

Markgildi f(x) í punktinum x=a er ekki til nema ef

limxa+f(x)=limxaf(x)

Aðvörun

Skoðum myndræn dæmi þar sem markgildið er ekki til.

../_images/markg.svg

Hér er fallið ekki að stefna á eitt gildi í punktinum a, því það er ekki að stefna á sama gildi hægra megin og vinstra megin. Markgildið er því ekki til.

../_images/markg2.svg

Hér stefnir fallið á í punktinum a og því er markgildið ekki til.

Ef við höfum markgildið limxcf(x) þar sem fallið er rætt, það er að segja á forminu f(x)=p(x)q(x), þá þarf að passa að q(c)0. Þá verða markgildisreikningarnir einfaldir, sjá dæmi 1 og 2.

Dæmi

Finnið markgildin:

1.

limx2x3+2x2x3x2+1.

Hér er q(x)=x3x2+1 og q(2)=2322+1=50

Hér er 2 í skilgreiningarmenginu svo til þess að reikna markgildið er gildinu einfaldlega stungið inn. Markgildið er því:

limx2x3+2x2x3x2+1=23+2222322+1=165

2.

limx4x34x24x+16x216 .

Hér er q(x)=x216 og p(x)=x34x24x+16 .

Við tökum eftir að q(4)=0 og p(4)=0.

Prófum að stytta út þætti. Við getum umritað p(x)=(x2)(x+2)(x4) og q(x)=(x4)(x+4) og sjáum að (x4) er sameiginlegur þáttur sem styttist út.

Fáum því markgildið:

limx4x34x24x+16x216=limx4(x2)(x+2)(x4)(x4)(x+4)=limx4(x2)(x+2)(x+4)=(42)(4+2)4+4=128=32

3.

Látum f:R{1}Rf(x)=x.

Sýnið að limx1f(x)=1 .

Þetta verður nánast augljóst ef grafið er teiknað. Hér setjum við lítinn hring í punktinn (1,1) því fallið er ekki skilgreint þar.

../_images/mkgexmp1.svg

Það er því ljóst að fallið stefnir á punktinn (1,1) frá báðum áttum.

4.

Látum f:R{4}Rf(x)=x. Sýnið að limx4=2.

Aftur er nánast augljóst hvert markgildið er. Ef ferill fallsins f er teiknaður upp sést greinilega að hann stefnir á punktinn (4,2). Það er að segja, það sést að markgildi fallsins er tveir.

../_images/mkgexmp.svg

Við skulum sýna þetta formlega. Látum ϵ>0 vera einhverja gefna tölu. Sýna þarf að til sé δ>0 þannig að |x4|<δ hafi í för með sér að |x2|<ϵ. Látum δ=2ϵ. Þá fæst að ef |x4|<δ þá er

|f(x)2|=|x2|,=|x2||x+2||x+2|,=|x4||x+2|,|x4||2|δ2=ϵ.

10.2. Gerðir markgilda

Hér er samantekt af helstu gerðum markgilda:

  1. limxaf(x) markgildið af f(x) þegar x stefnir á a

  2. limxa+f(x) markgildið af f(x) þegar x stefnir á a frá hægri

  3. limxaf(x) markgildið af f(x) þegar x stefnir á a frá vinstri

  4. limx+f(x) markgildið af f(x) þegar x stefnir á plús óendanlegt

  5. limxf(x) markgildið af f(x) þegar x stefnir á mínus óendanlegt


Skoðum markgildið limx1xn fyrir öll nN+

Byrjum á n=1, þá er augljóst að

limx1x=0

því ef x er stórt þá er 1x lítið. Því er 1x að minnka þegar x er að stækka.

Ef n=2 þá er líka augljóst að

limx1x2=limx(1x)2=0

vegna þess að

xx2x11x21xx1

Þegar við hækkum veldið á x í nefnaranum þá minnkar 1x hraðar, því x er að stækka hraðar.

Við sjáum því að 1xn stefnir á núll þegar x stefnir á fyrir allar jákvæðar heiltölur tölur n.

limx1xn=0nZ+
../_images/xminusn.svg

En hvað með markgildið limx0+1xn ?

Þegar við nálgumst núll ofan frá erum við að deila með sífellt minni tölu. Þá fáum við sífellt stærri tölu út:

12<11<10.5<10.1<10.0010.5<1<2<10<1000

Því hlýtur

limx0+1xn=

Skoðum nokkur dæmi:

Dæmi

Finnið eftirfarandi markgildi:

Hér munum við láta rökstuðning duga í staðinn fyrir að nota formlegu skilgreiningarnar.

1. limx01(2x1)2

Þegar x stefnir á núll þá stefnir (2x1)2 á núll (því 20=1) svo að 1(2x1)2 stefnir annað hvort á plús eða mínus óendanlegt. Þar sem 1(2x1)2=(12x1)2 er stæða í öðru veldi þá er hún alltaf jákvæð. Hún hlýtur því að stefna á plús óendanlegt, við skrifum

limx01(2x1)2=.
../_images/daemi2.svg

Sjáum út frá mynd að fallið stefnir á plús óendalegu þegar x stefnir á 0 frá báðum áttum.

2. limxπ21cos(x)

Þegar x stefnir á π/2 þá stefnir cos(x) á núll svo 1cos(x) stefnir á plús eða mínus óendanlegt. Þekkt er að cos(x) er jákvætt ef 0<x<π/2. Stæðan 1cos(x) er þess vegna jákvæð á sama bili og þess vegna stefnir hún á plús óendanlegt ef x nálgast π/2 frá vinstri. Við skrifum

limxπ21cos(x)=.
../_images/daemi3.svg

Hér er fallið með aðfellu en: asymptote
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
í π2 sem þýðir að fallið tekur ekki gildi í π2 en við sjáum að fallið er að stefna á plús óendanlegt frá vinstri.

10.3. Reikniaðgerðir á markgildum

Þegar markgildi eru reiknuð gilda reiknireglur sem ættu ekki að koma á óvart.

Gerum ráð fyrir að f og g séu föll og að cR{,} Gerum ráð fyrir að bæði markgildin

limxcf(x)oglimxcg(x)

séu skilgreind og að hvorugt þeirra sé jafnt plús eða mínus óendanlegu. Gerum ráð fyrir að kR sé fasti. Þá gildir:

1.limxck=k2.limxc(kf(x))=k(limxcf(x))3.limxc(f(x)+g(x))=limxcf(x)+limxcg(x)4.limxc(f(x)g(x))=limxcf(x)limxcg(x)5.limxc(f(x)g(x))=(limxcf(x))(limxcg(x))6.limxc(f(x)g(x))=limxcf(x)limxcg(x)eflimxcg(x)0

Dæmi

Finnið eftirfarandi markgildið ef það er til.

limxx2+12x2+5x+1

Við byrjum á því að deila með x2 fyrir ofan og neðan strik. Við notum svo reiknireglurnar fyrir afganginn og þá staðreynd að 1xn stefnir á núll þegar x stefnir á fyrir allar náttúrulegar tölur n.

limxx2+12x2+5x+1=limx1+1x22+5x+1x2=limx(1+1x2)limx(2+5x+1x2)=limx1+limx1x2limx2+limx5x+limx1x2=1+02+0+0=12

Dæmi

Finnið markgildið:

limx(sin(x))2x.

Auðvelt er að sjá að fallið 1x stefnir á núll þegar x stefnir á óendanlegt. Þekkt er að |sin(x)|1 fyrir öll x og því fæst að 0(sin(x))21 fyrir öll x. Þegar x er stórt er því 1x nálægt núlli og (sin(x))2 er á milli núll og einn. En þá er auðvelt að sjá að

(sin(x))2x=(sin(x))21x

er nálægt núlli svo að markgildið er núll. Hér notuðum við reiknireglu 5.

Við skrifum:

limx(sin(x))2x=0.
../_images/daemi1.svg

Sjáum á grafinu að þegar við förum lengra eftir x-ás nálgast fallið 0.

Dæmi

Finnið markgildið:

limxx2x+1

Þegar x stefnir á stærri og stærri tölur byrjar 1 að skipta minna máli því hann er mikið minni í samanburði við það sem x stefnir á. Þá erum við komin með einfaldara markgildi til að skoða:

limxx2x

Hér getum við stytt út x-in og fáum að

limx12=12
../_images/tutor.svg

10.4. Samfelld föll

Óformlega má segja að fall f samfellt Ekki fannst þýðing á hugtakinu: samfellt ef að hægt er að teikna feril þess á blað með blýanti án þess að þurfa að lyfta blýantinum. Ef að fall er ekki samfellt segjum við að það sé ósamfellt Ekki fannst þýðing á hugtakinu: ósamfellt . Ef að fall f er ósamfellt þá segjum við að það sé ósamfellt í þeim punktum þar sem lyfta þarf blýantinum af blaðinu.

../_images/samfell.svg

Fallið að ofan er ósamfellt.

../_images/samfell2.svg

Fallið að ofan er samfellt.

Skilgreinum nú samfelldni:

10.4.1. Skilgreining

Skilgreining

Látum f vera fall. Ef f hefur markgildi í a og limxaf(x)=f(a) þá segjum við að fsamfellt í punktinum a.

Ef f er samfellt á öllu skilgreiningarmengi en: argument domain, domain, domain carrier, index set, latent domain, range of arguments, set of definition, source
Smelltu fyrir ítarlegri þýðingu.
sínu köllum við f samfellt fall.

10.4.2. Reglur um samfelldni

Setning

Látum f og g vera raunföll á bili I og samfelld í punktinum aI, þá gildir:

  1. Fallið f+g er samfellt í a.

  2. Fallið fg er samfellt í a.

  3. Fallið fg er samfellt í a ef g(a)0.

  4. Gerum ráð fyrir að fallið g sé samfellt í f(a). Þá er (gf)(x)=g(f(x)) samfellt í a.

10.4.3. Nokkur þekkt samfelld föll

Áður en við skoðum dæmi þá skulum við telja upp nokkur samfelld föll sem við þekkjum:

  1. Fallið f(x)=x er samfellt.

  2. Sérhver margliða er samfelld.

  3. Sérhvert rætt fall er samfellt á skilgreiningarmengi sínu (þ.e. þar sem nefnarinn er ekki núll).

  4. Fyrir allar náttúrlegar tölur n þá er fallið f(x)=x1/n samfellt.

  5. Ef rR er rauntala þá er fallið f(x)=xr samfellt.

  6. Vísisföll eru samfelld.

  7. Lograr eru samfelldir.

  8. Hornaföllin eru samfelld.

  9. Fallið f(x)=|x| er samfellt.

Dæmi

Segjum til um hvort föllin eru samfelld eða ekki.

1.

f(x)=|x|+cos(x3)

Fallið f er samsett úr föllunum |x|, cos(x) og x3 sem eru öll samfelld föll. Þess vegna er f samfellt.

2.

g(x)={1 ef x0,1 ef x>0.

Í punktinum x=0 tekur fallið g stökk frá því að vera jafnt mínus einum í það að vera jafnt einum. Fallið er þess vegna ósamfellt í þeim punkti.

3.

h(x)={sin(x) ef x0,x2 ef x>0.

Föllin sin(x) og x2 eru bæði samfelld. Fallið h er því samfellt í öllum punktum nema kannski núllpunktinum. Nú er þekkt að 02=0 og sin(0)=0. Fallið h stefnir þá á töluna núll í x=0 hvort sem að við nálgumst punktinn hægra eða vinstra megin frá. Fallið h er þvi samfellt í núllpunktinum, og við höfum þá rökstutt að það er samfellt allstaðar.