2. Vigrar
2.1. Táknmál
Vigur (e. vector) er stærðfræðilegt hugtak fyrir stærð sem hefur bæði stærð og stefnu.
Vigrar eru oftast táknaðir með striki eða ör fyrir ofan bókstafinn, ˉa , →a , en sumir setja strikið undir, a_ . Í kennslubókum eru vigrar oft ekki yfirstrikaðir heldur aðeins feitletraðir, a .
Þeir eru jafnan teiknaðir sem örvar í hnitakerfi og lýst með hnitum (e. coordinates). Hnit vigurs eru venjulegar tölur, líka kallaðar skalarstærðir (e. scalar), og lýsa staðsetningu endapunkts miðað við upphafspunkt. Hvert hnit er tengt einum ás í hnitakerfinu, yfirleitt rétthyrnt, sem notað er og stærð hnitsins (tölunnar) lýsir lengd vigursins í þá átt. Hnitin geta bæði verið jákvæð og neikvæð (eða núll).
Vigrar geta bæði verið tvívíðir, í venjulegu xy- hnitakerfi, eða þrívíðir, í xyz- hnitakerfi. Vigrar eru yfirleitt ritaðir sem pör (eða þrennur) af hnitum sínum, lárétt eða lóðrétt.
Ef vigurinn er tvívíður skrifum við:
Ef vigurinn er þrívíður þá skrifum við:
þar sem ax er lengd vigursins ˉa í stefnu x - áss, ay er lengd vigursins ˉa í stefnu y - áss og az er lengd vigursins ˉa í stefnu z - áss.
2.1.1. Lengd vigurs
Lengd vigra er táknuð með lóðréttum strikum, algildismerkjum, |ˉa|, eða einfaldlega bókstafnum án yfirstriksins, a. Lengdina má reikna með jöfnu Pýþagórasar, ef vigur er tvívíður þá er heildarlengd vigurs:
En ef hann er þrívíður þá er lengdin:
Vigurinn á myndinni hér að ofan hefur lengd 4 eftir x-ásnum og 3 eftir y-ásnum, svo hnit hans eru ax=4 og ay=3 og vigurinn ˉa má þá rita:
Vigurinn á myndinni hér að ofan hefur því lengdina a=√42+32=5 .
Athugasemd
Stærð og stefna vigurs er óháð því hvar í hnitakerfinu hann er.
2.1.2. Vigrar milli punkta
Algengt er að láta vigra liggja frá upphafspunkti hnitakerfisins (stöðu- eða staðarvigur) en það er hægt að reikna vigra á milli gefinna upphafs- og endapunkta. Vigurinn frá punktinum A=(x1,y1) til punktsins B=(x2,y2) er:
Ef við erum að skoða punkta í þrívíðu rúmi A=(x1,y1,z1) og B=(x2,y2,z2) þá er vigurinn á milli punktanna:
2.1.3. Hallatala vigurs
Stundum er talað um að tvívíður vigur hafi hallatölu h=ayax , ef ax≠0 . Tveir vigrar eru samsíða ef þeir hafa sömu hallatölu.
Dæmi
Finnum vigur sem er samsíða ˉa=(−1,6) og hefur lengdina 9.
Lausn
Hallatala ˉa er hˉa=ayax=6−1=−6 . Þá vitum við að vigurinn sem við leitum að, ˉb , uppfyllir það sama:
sem er jafngilt því að by=−6bx .
Skilyrðið að ˉb þurfi að hafa lengdina 9 gefur að:
Setjum by=−6bx inn og fáum:
Vigur sem er samsíða ˉa=(−1,6) og hefur lengdina 9 er því
2.2. Að liða vigra
Vigra er annað hvort hægt að tákna með rétthyrndum hnitum, eins og við höfum gert hingað til, eða með pólhnitum, þá lýsum við vigri með lengd og stefnuhorni: ˉa=(a,θ) . Hornið θ er skilgreint frá jákvæðum x-ás og að vigrinum. Með þessum upplýsingum er hægt að liða vigurinn eftir x- og y-ás með því að nota hornaföll. Hér má finna efni um hornaföll.
Þættir vigursins eru föll af stefnuhorninu sem er yfirleitt merkt θ eða ϕ :
þar sem a=|ˉa| er lengd vigursins.
Myndrænt má ímynda sér að ljósi sé lýst á x-ásinn með vasaljósi sem er hornrétt á ásinn. x-þáttur vigursins er þá eins og skuggi vigursins á x-ásnum. Þetta er líka kallað ofanvarp vigursins á x-ásinn.
Dæmi
Hér sjáum við aftur vigurinn frá því í upphafi kaflans:
en nú skulum við athuga hvernig við getum lýst honum með lengd og stefnuhorni.
Lengd vigursins er eins og áður 5, en stefnuhornið finnum við með því að skoða skammhliðarnar.
Vigurinn (4,3) má því líka skrifa sem (a,θ)=(5,0.6435)
Öllum vigrum er hægt að lýsa með annað hvort lengdum í x- og y- stefnu eða með lengd og stefnuhorni. Eins og við höfum séð er lítið mál að breyta á milli.
2.3. Einingarvigrar
Einingarvigrar eru vigrar sem hafa lengdina 1, en þeir eru oft merktir með höttum (ˆe) í staðinn fyrir yfirstrikum eða örvum. Einingavigrarnir ˆı, ˆȷ og ˆk liggja samsíða x - , y - og z - ásunum í rétthyrndu hnitakerfi .
Þeir eru líka stundum táknaðir með ˆex, ˆey og ˆez
Einingarvigrarnir ˆı, ˆȷ og ˆk eru línulega óháðir (e. linearly independent), sem þýðir að engan þeirra er hægt að mynda úr hinum tveimur með samlagningu þeirra eða margföldun með tölu. Hvernig sem þú teygir á og raðar saman ˆı og ˆȷ færðu aldrei út ˆk . Þessi eiginleiki kemur til vegna þess að einingarvigrarnir eru allir hornréttir á hvorn annan.
Alla vigra má skrifa sem skalarstærðir margfaldaðar við einingarvigrana:
2.4. Samlagning vigra
Þegar vigrar eru lagðir saman eru hnit eftir hverjum ás fyrir sig lögð saman. Summa tveggja vigra ˉa=(ax,ay) og ˉb=(bx,by) er:
Fyrir þrívíða vigra gildir sambærilegt, en summa tveggja vigra ˉa=(ax,ay,az) og ˉb=(bx,by,bz) er:
Dæmi
Leggjum saman vigrana ˉa=(4,3) og ˉb=(1,3) :
Myndrænt má ímynda sér að upphafspunktur seinni vigursins sé settur í endapunkt fyrri vigursins, og summa þeirra er frá upphafspunkti fyrri vigursins til endapunkts þess seinni.
Athugasemd
Þegar vigrar eru lagðir saman þá leggjast lengdirnar yfirleitt ekki saman. Þó að ˉc=ˉa+ˉb þýðir það ekki að c=a+b.
Í dæminu hér á undan er t.d.
Um samlagningu vigra gilda eftirfarandi reglur:
Dæmi
Höfum þrjá punkta:
Reiknum nú vigrana á milli punktanna: ¯AB,¯AC og ¯BC
Hér eru punktarnir teiknaðir inn ásamt vigrunum ¯AB,¯AC og ¯BC .
Af þessu dæmi má sjá innskotsregluna :
2.5. Innfeldi og krossfeldi
Þegar vigur ˉv er margfaldaður með tölu s er hver þáttur vigursins margfaldaður með tölunni:
Margfeldi vigra er tvenns konar, innfeldi (punktfeldi, e. dot product, scalar product) og krossfeldi (e. cross product, vector product).
2.5.1. Innfeldi
Innfeldi tveggja vigra er táknað með punkti og útkoman er tala: c=ˉa⋅ˉb . Ef þættir vigranna eru þekktir er innfeldið reiknað:
eða, ef vigrarnir eru þrívíðir:
Dæmi
Reiknum innfeldi vigranna ˉa=(7,8) og ˉb=(−1,3) :
Lausn
Innfeldið má líka reikna með:
þar sem ϕ er hornið milli ˉa og ˉb þegar þeir hafa sama upphafspunkt.
Athugasemd
Tveir vigrar eru hornréttir ef innfeldi þeirra er núll.
Dæmi
Reiknum hornið á milli vigranna ˉa=(2,4) og ˉb=(4,2) :
Lausn
Við vitum að ˉa⋅ˉb=abcosϕ , þar sem a og b eru lengdir vigranna. Lengdirnar eru:
Reiknum innfeldi vigranna:
Því er
2.5.2. Krossfeldi
Krossfeldi (e. cross product) er táknað með krossi og útkoman er vigur: ˉc=ˉa×ˉb . Krossfeldi koma mikið fyrir í eðlisfræði, sérstaklega í tengslum við rafsegulkrafta. Krossfeldi tveggja vigra ˉa=(ax,ay,az) og ˉb=(bx,by,bz) er:
Þetta er löng runa til að muna utan að, en hér eftir kemur aðferð til að reikna krossfeldi.
Skrifum vigrana upp í tvær línur:
Fyrsta stak krossfeldisins fæst með því að „fela“ fyrsta dálkinn (ax og bx) og margfalda hin stökin í kross og finna mismun. Þetta skýrist best grafískt:
Til að finna fyrsta stakið hunsum við fyrsta dálkinn, margföldum saman hornalínuna ↘ og drögum síðan frá margfeldið af hornalínunni ↙. Fyrsta stak krossfeldisins er því
Til að finna annað stakið bætum við fyrsta dálkinum aftur við aftast, hunsum annan dálkinn, margföldum í kross yfir þriðja og fjórða dálkinn; fyrst ↘ og drögum síðan ↙ frá. Annað stak krossfeldisins er því
Við finnum þriðja stak krossfeldisins með því að hunsa þriðja dálkinn og margfalda í kross yfir fyrsta og annan dálkinn. Fáum
Þannig sjáum við að krossfeldi vigranna ˉa=(ax,ay,az) og ˉb=(bx,by,bz) er:
Útkoma krossfeldisins er vigur sem er hornréttur á bæði ˉa og ˉb. Hér er ˉc=ˉa×ˉb. Stefna ˉc ákvarðast af hægri handar reglunni:
Lengd krossfeldis ˉa og ˉb má reikna úr frá lengdum vigranna og horninu á milli þeirra.
Athugasemd
Þegar krossfeldi er reiknað skiptir því máli hvor vigurinn er á undan.
Dæmi
Reiknum krossfeldi vigranna ˉa=(1,2,3) og ˉb=(4,5,6).
Lausn
Dæmi
Reiknum hornið milli vigranna ˉa=(1,2,3) og ˉb=(4,5,6).
Lausn
Þetta dæmi er bæði hægt að leysa með því að nota regluna um krossfeldi: |ˉa×ˉb|=|ˉa||ˉb|sin(ϕ) eða regluna um innfeldi: ¯a⋅¯b=abcos(ϕ) og auðvitað er niðurstaðan sú sama sama hvor reglan er notuð.
Notum nú regluna |ˉa×ˉb|=|ˉa||ˉb|sin(ϕ) og byrjum á því að reikna lengd vigranna:
Þá fáum við: